Električno podno grejanje grejnim kablovima je niskotemperaturno grejanje gde je iskorišćen princip upotrebe grejnog tela velike površine i niske temperature.
Ako bi uporedili radijatorsko i električno podno grejanje po ekonomičnosti, komforu, investicionim troškovima i troškovima održavanja, naš izbor bi u svakom slučaju bio na strani električnog podnog grejanja. Kada je reč o ekonomičnosti, odnosno uštedi energije pravilnim odabirom načina grejanja, električno podno grejanje grejnim kablovima pruža uštedu do 30% u odnosu na radijatorsko grejanje u prostorijama standardne visine 2.5…2.8m a u izrazito visokim prostorijama (sportske i proizvodne hale, crkve, dvorane za razne manifestacije…), ušteda može biti preko 50%.
Kod radijatorskog grejanja toplota se oslobađa sa površine radijatora koji je obično zagrejan na oko 60°C tako što vruć vazduh koji je mnogo lakši od okolnog nezagrejanog vazduha stuji naviše do plafona, tu se sakuplja i predaje deo svoje toplote plafonskoj ploči i višim delovima okolnih zidova. Ovaj delimično ohlađeni vazduh silazi u niže slojeve do visine na kojoj je vazduh iste temperature. Ovakva cirkulacija toplog vazduha omogućava dobro zagrevanje viših i srednjih delova prostorije a niži delovi ostaju slabo zagrejani ili hladni i pored dovoljne količine emitovane toplote. Zato često imamo osećaj „hladnih nogu“, a kad nam deca sede na podu brinemo da se ne prehlade. Kada u kupatilu stojimo bosi na pločicama, ma koliko kupatilo bilo zagrejano, uvek će nam biti hladno na nogama. Da bi ublažili ovaj problem, često povećavamo temperaturu do nivoa koji nije ni zdrav, ni prijatan, uz nepotrebno veliki utrošak energije. Kada je reč o gubitcima toplotne energije prolaskom kroz zidove, prozore, plafon… oni su u direktnoj srazmeri sa razlikom između spoljašnje i unutrašnje temperature gde se za jedan ° C razlike, potrošnja energije menja za 6%. Električno podno grejanje grejnim kablovima je niskotemperaturno grejanje gde je iskorišćen princip upotrebe grejnog tela velike površine i niske temperature.
Takođe je bitno i to što je pod kao grejno telo u najnižoj koti prostorije pa je raspodela toplote u prostoriji po visinskim zonama najoptimalnija. Najviše toplote se zadržava u onim visinskim zonama koje zahvata visina ljudskog tela. Uz vrlo preciznu regulaciju temperature poda senzorskim termostatima, moguće je održavati temperatu u preporučenim vrednostima, što znači, imati prijatan i zdrav ambijent uz minimalni urošak energije. Kod grejanja velikih površina, instaliranje grejnih kablova može se izvesti sa više nezavisnih sekcija koje se kasnije tokom korišćenja mogu selektivno uključivati samo tamo gde je potrebno. Investicioni troškovi u odnosu na radijatorsko grejanje su niži, a troškova održavanja praktično nema.
Najbolji efekti grejanja se postižu kod podnih obloga od keramike, mermera, granita i prirodnog kamena što ne isključuje ostale vrste podnih obloga. Radi veće efikasnosti i boljeg iskorišćenja toplotne energije preporučuje se postavljanje termoizolacije ispod grejnih kablova. Grejni kablovi koji se koriste za podna grejanja su snage 15…18W/m. U našoj ponudi su kablovi snage 17w/m sa fabrički predefinisanim dužinama od 9.8m …197m , i sa integrisanim hladnim krajem dužine 3m.Za naše klimatske uslove preporucena instalisana snaga je 150W/m² za osnovno grejanje a kada je podno grejanje dopunsko, instalisana snaga može biti 100…120W/m².
1. Grejni kabl;
2. Završna podna obloga;
3. Termostat;
4. Sonda termostata.
Poređenje radijatorskog i električnog podnog grejanja
Ako bi uporedili radijatorsko i električno podno grejanje po ekonomičnosti, komforu, investicionim troškovima i troškovima održavanja, naš izbor bi u svakom slučaju bio na strani električnog podnog grejanja. Kada je reč o ekonomičnosti, odnosno uštedi energije pravilnim odabirom načina grejanja, električno podno grejanje grejnim kablovima pruža uštedu do 30% u odnosu na radijatorsko grejanje u prostorijama standardne visine 2.5…2.8m a u izrazito visokim prostorijama (sportske i proizvodne hale, crkve, dvorane za razne manifestacije…), ušteda može biti preko 50%. Da ovo nije „perpetum mobile“ dokazuju tekst koji sledi i priloženi crteži.
Raspodela toplote u prostoru po visinskim zonama kod radijatorskog grejanja
Kod radijatorskog grejanja toplota se oslobađa sa površine radijatora koji je obično zagrejan na oko 60°C tako što vruć vazduh koji je mnogo lakši od okolnog nezagrejanog vazduha stuji naviše do plafona, tu se sakuplja i predaje deo svoje toplote plafonskoj ploči i višim delovima okolnih zidova. Ovaj delimično ohlađeni vazduh silazi u niže slojeve do visine na kojoj je vazduh iste temperature. Ovakva cirkulacija toplog vazduha omogućava dobro zagrevanje viših i srednjih delova prostorije a niži delovi ostaju slabo zagrejani ili hladni i pored dovoljne količine emitovane toplote. Zato često imamo osećaj „hladnih nogu“, a kad nam deca sede na podu brinemo da se ne prehlade. Kada u kupatilu stojimo bosi na pločicama, ma koliko kupatilo bilo zagrejano, uvek će nam biti hladno na nogama. Da bi ublažili ovaj problem, često povećavamo temperaturu do nivoa koji nije ni zdrav, ni prijatan, uz nepotrebno veliki utrošak energije. Kada je reč o gubitcima toplotne energije prolaskom kroz zidove, prozore, plafon… Oni su u direktnoj srazmeri sa razlikom između spoljašnje i unutrašnje temperature gde se za jedan ° C razlike, potrošnja energije menja za 6%.
Raspodela toplote u prostoru po visinskim zonama kod električnog podnog grejanja
Električno podno grejanje grejnim kablovima je niskotemperaturno grejanje gde je iskorišćen princip upotrebe grejnog tela velike površine i niske temperature. Takođe je bitno i to što je pod kao grejno telo u najnižoj koti prostorije pa je raspodela toplote u prostoriji po visinskim zonama najoptimalnija. Najviše toplote se zadržava u onim visinskim zonama koje zahvata visina ljudskog tela. Uz vrlo preciznu regulaciju temperature poda senzorskim termostatima, moguće je održavati temperatu u preporučenim vrednostima, što znači, imati prijatan i zdrav ambijent uz minimalni urošak energije. Kod grejanja velikih površina, instaliranje grejnih kablova može se izvesti sa više nezavisnih sekcija koje se kasnije tokom korišćenja mogu selektivno uključivati samo tamo gde je potrebno. Investicioni troškovi u odnosu na radijatorsko grejanje su niži, a troškova održavanja praktično nema.